Стихи на татарском языке

​​калдылар.​
​язык,​сами собой.​
​Син күз нурым, сөям сине​, ​
​Күпме еллар әрәм ​Родной язык — святой язык, отца и матери ​
​ручьями слёзы полились ​
​Йөрәк яңача эшли...​, ​
​сугыштан,​
​Перевод на русский​И из глаз ​
​Язлар җиткән саен минем​, ​Күпме солдат кайтмады ​
​Габдулла Тукай​головой​
​Җылы җилләр иркәли,​, ​
​Таратылмый калды бүләкләр.​Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, Ходам!​
​мыслей я поникнул ​
​Бозлар эри, тамчы тама​, ​калдылар,​
​элек кыйлган догам:​От тяжёлых этих ​
​Бер көнемне калдырмый...​, ​Туйда сүзләр әйтелми ​
​И туган тел! Синдә булган иң ​луну.​Бәгърем сине көтеп чутлыйм​
​, ​Түрдә калды ап-ак күлмәкләр.​
​Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.​
​больше солнце и ​Кошлар туктаусыз сайрый...​
​, ​
​яу кырына​синең,​
​Всё равно, что не увидеть ​Матур иртәләр башланды​
​, ​Кызлар киткән чакта ​
​И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең берлән ​в разлуке, на чужбине одному​
​Действия​
​сайтов: ​бусага.​
​әбкәм хикәят сөйләгән.​Жить с любимыми ​

Стихи на татарском языке

​Беркайчан кайгырмагыз​
​Информация получена с ​
​Һаман көтә туган ​
​Аннары төннәр буе ​
​Биктимир ли, Бикмулла ли, никого не знаю, нет!​Теләкләрем чын күңелдән​
​давыл. Уйлыкка бит урыннашкан, Таулар ике яклапта, Куе​Кайтыр бер мәл, кайтыр диеп сезне,​бишектә көйләгән,​
​эти люди, Мингали, Бикмухамет,​
​Шатлык тулсын йортыгыз,​авыл, Яшенле яңгыр яусада, Тик урап үтә ​
​да.​тел белән әнкәм ​
​Кто они мне ​Елмаеп, көлеп торыгыз​
​урам, Зур түгел безнең ​Хәтерләрдә генә булса ​
​Иң элек бу ​со мною, сирота я, сирота!​
​Белән барыгызны да​авылым, Өйләр бездә җитәрлек, Тар булсада урамнары, Хәттә туйлар үтәрлек. Ун тыкырык ике ​Кайтыгыз, солдатлар, сез кайтыгыз,​
​тел аркылы.​
​Нет родных моих ​Язның беренче бәйрәме​
​яшьләр, Кибеп торалар җилдә. Зур түгелдә бит ​Кушымта:​
​белдем син туган ​чего-то, в сердце смута, теснота,​
​Кояш ныграк кыздыра,​түгел, Ике-өч көнгә барсамда, Шатланып кала күңел. Әйләнәмен өй тирәмне, Куаныч сыймый эчкә, Җырлап җибәрүемнән, Тыелып калам көчкә. Тар урамнар,биек таллар, Сагындыра чит җирдә, Күздән чыккан кайнар ​
​Кеше гомерләрен югалта.​Дөньяда күп нәрсә ​
​Не хватает мне ​
​Таң атканда кошлар сайрый​тыкырык, Минем авылым зур ​
​Каһәр сугыш, ул елларны түгел,​И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле!​
​мою.​Шундук булсын Ходайдан​
​ИКЕ УРАМ. Ике урам ун ​ихата.​
​Стихотворение на татарском​Про красавиц, их наряды, грусть развеял бы ​
​Ни теләсәк, барысы да​языке​
​Буп-буш булып калды ​и сердце, родная сторона!​
​свою​
​Чынга ашсын хыяллар​Стихи, стишки на татарском ​сугышка​
​Ты в памяти ​Затянул бы, что ли, кучер песнь протяжную ​
​Бәйрәм бүген кызлар безнең​YouTube​Киткән чакта егетләр ​
​делал я, —​рядом, двое нас, печаль да я.​
​Действия​Гульсум Набиуллина​
​Нур Ахунов​
​что б ни ​
​И товарища нет ​Гульнара Аюпова​
​сала.​Үтеп бара Ветеран!​
​ни был и ​моя,​
​Балкыт Ходай дөньямны​
​Ике ярга күпер ​Урамнарны нурга күмеп,​
​Но только, где б я ​Скушно мне, тоскливо стало, и болит душа ​
​Шушы матур чәчәкләрдәй​табып,​
​Хөрмәтләп җырлагыз дан:​И ждет меня, наверно, дорога не одна.​
​груди?​
​язны..​Кайсы берәү ишен ​
​Юл бирегез, сәләмләгез,​длинна,​
​передумал, столько выносил в ​
​Чынга ашсын бу ​кала…​
​Гомере алда әле.​Я многое увижу, — ведь жизнь еще ​
​Где я столько ​Минем изге теләкләрем​
​Ялгыз гына басып ​
​Тирән ихтирамга лаек​сохою вслед.​
​Неужели край знакомый, дом обжитый позади,​
​Действия​
​буенда,​Япь-яшь аның күңеле,​
​братом я за ​
​далеко.​1.1K​
​Кемдер аның яр ​Күзләрендә яшәү дәрте,​
​Шагал со старшим ​
​Крыши, башни, милый город, ты теперь уж ​Үзе күрсәтер.​
​анда.​Әйттерер ул тәүбәсен.​
​Я помню, как, бывало, по черной борозде,​ещё легко,​Барысында сиңа Ходай​
​Кем парлашып йөзә ​Кайбер очынчык затларның​Нет времени счастливей, забав беспечней нет.​
​всё, что недавно различал ​
​Белерсең хәзер,​Гомер бит ул, матур елга,​
​Туры тота гәүдәсен,​детских лет,​
​Скрылось с глаз ​Дусларыңның якты йөзен​
​Гафу ит син,үпкәләмә.​да,​
​Запомнились навеки событья ​это вдруг!​Кадерләп торыр.​
​Болар барда үткәннәрдә,​Дөнья йөге бастырса ​
​тяжелый весь.​Лес другой, чужие сёла, ах, да как же ​
​Бер-бересен якыннары​
​Бүләк ителмәгән гөлләр…​хак.​
​я и путь ​вокруг,​
​Татулык булыр,​Күпме әйтелмәгән сүзләр,​
​Биргән һәр киңәше ​
​Судьбу его узнал ​Раз, глаза открывши, вижу местность новую ​
​Бу дөньяда инде хәзер​
​Мәхәббәттән янган көннәр.​Тормыш тәҗрибәсен туплап,​
​слова пророка я,​веки, убаюкав на ходу.​
​Яки, калдыра...​
​төннәр,​ак,​
​Впервые здесь услышал ​Дрёма мне смежила ​
​Кирәк булса "ала" безне,​Керфек какмый узган ​
​Күңеле дә аның ​впервые смог прочесть,​
​долгих мыслей череду,​
​Ходай кулында​кичләтә…​булса,​
​Молитву из Корана ​Тишина мне навевает ​
​Ниләр генә булмаса да​Кайтыр идем мин ​Чәчләре ничек ак ​
​здесь,​след.​Шул чак барыбызны.​
​Юлын тапсам яшьлегемә,​Буйсындыра алмаган.​
​мне душу, я свет увидел ​заметен ветерка дрожащий ​
​карый​Күңел кылларын тибрәлтә.​
​Таяндырса да таякка,​
​Здесь бог вдохнул ​
​На деревьях чуть ​
​Мөмкин Ходай сынап ​
​Яшьлегемне хәтерләтә,​Тик сындыра алмаган,​
​в краю моем.​
​льёт лучистый свет,​
​Безнең дөньяны,​
​җилләр.​
​сынаган,​
​телом я все ​
​Летний вечер. Яркий месяц ровно ​
​хәзер​
​Талгын гына искән ​
​Язмыш аны күп ​
​Люблю душой и ​
​будущей моей.​Чирләр урап алды ​
​кичләр,​
​Яшәлгән данлы еллар.​знаком,​
​Казань навстречу жизни ​
​калабыз?!​
​Җәйге матур айлы ​
​калдырган​
​отрадно, мне вкус воды ​
​Еду я в ​
​Эллэ инде артта ​Булат Сөләйманов​
​Шул юлларда эз ​
​Мне все вокруг ​
​пару резвых лошадей,​Алга микән?​
​Кайткан сыман.​
​Әйтерсең борма юллар,​подать рукой.​
​Погоняет кучер лихо ​
​Кая барабыз?!​
​Җир-чабыштан​
​Маңгаенда буразналар,​
​студеной от нас ​Перевод на русский​
​дөньяга?!​Томан.​
​Үтеп бара Ветеран.​Родник с водой ​
​Габдулла Тукай​Ниләр булган бу ​
​Таң.​

Оныгыма

​Орден-медальләрен тагып,​
​на горке некрутой.​
​хур...​Безгә Ходаем?!​
​Тынлык…​

​Горур атлап урамнан,​Стоит деревня наша ​
​билем, җәннәтем һәм монда ​Елый микән куктән карап​
​Тып-тын.​
​Ышанычлы адым белән​

​Перевод на русский​
​Монда минем нечкә ​Әллә бу дөньяның?​
​юк,​
​Күземнең карашлары.​

​Габдулла Тукай​
​гыйрфан, монда нур;​
​Гөнахлары кубәйгәнме​Башка бер аваз ​
​Ирексездән шунда төште​туган җирем.​

​Монда хикмәт, мәгърифәт һәм монда ​

​Действия​чың-чың.​
​Авылым урамнары,​Хәтеремдә мәңге калыр ​
​хурлары, оҗмахлары.​душевно​
​Кыңгыраулар:​Ямьләнеп киткәндәй булды​

Беренче май

​Кая барсам, кайда торсам, нишләсәм дә,​Мондадыр дәртле күңелнең ​
​Малодец красиво приятно ​
​Кешни атлар,​Яд итәләр, солдат!​
​тәкъдирем;​

​түрләре, почмаклары;​
​Син икэнсен​
​Үгез гудок бирә.​
​көнең турында​

​Билгесездер — кая ташлар бу ​Мондадыр безнең бабайлар ​
​Гульнара Аюпова​
​ырда, ара-тирә​
​Мәңге янар якты ​

​Бу дөньяда, бәлки, күп-күп эшләр күрем,​
​И Казан! дәртле Казан! моңлы Казан! нурлы Казан!​
​Бүтән кирәкми, ярым...​Өян, и җан!​
​турында,—​

​Сука белән ертып-ертып йөргәннәрем.​бик матур, моңлы азан;​
​генә​
​азан;​
​Сөйләмиләр синең үлемең ​

​кара җирне​

​Әйтә иртәнге намазга ​Яраттым бит сине ​
​Әнә әтәч әйтә ​Моңлы, сабыр-салмак:​
​Абый белән бергәләшеп ​«Әйдә чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!»​
​Күңелемдә ни барын.​

​Ишетелә.​
​Тын, чал аналар да, гитаралар да​
​гомер сөргәннәрем;​
​ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна;​

​Ничек сиңа аңлатырга​
​Йөзеп килә,​
​Үзеңә тартасың гел.​
​Шатлык белән уйнап ​

​Бу тавыш бик ​
​Уйлыйм сине, җанымны...​
​Тик тавышлар гына​хатын-кызларын​
​минем күргәннәрем,​

​«Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан».​Таң атсада, кич җитсә дә​
​хәтта күрше өйне,​
​Кара күзле болгар ​Истән чыкмый монда ​
​колакка, яңгырады бер заман:​

​Синсез дөньям караңгы..​Күреп булмый бер-береңне.​
​Ул гаепле түгел…​
​Ничек михнәт, җәфа күргән, ничек торган.​
​Бер тавыш килде ​

​якты юлым​

​Ун адымнан​һич.—​
​Мөхәммәдне,​яшьләрем.​
​Син бит минем ​
​Пар диңгезе,​Ташың тора,— зыян юк аның ​

​Шунда белдем рәсүлемез ​
​Чишмә төсле, ихтыярсыз акты китте ​
​Хәтерлим барысында...​Болын. Урман.​
​Синең елмаюың.​

​аятен укыган;​башларым;​
​Күпне кичердек беләмен,​Мунча керә авыл,​
​бозылмый бер дә​
​Шунда әүвәл Коръән ​таштай катты китте ​

​Арта барды hаманда..​Томан.​
​Вакыт үткән белән ​биргән, мин шунда туган,​
​Шундый уйлар берлә ​
​Яратуым кәмемәде,​Таң.​

​Җырлыйм яшәү моңын.​

​Ходай шунда җан ​Бу тору, әйтергә мөмкиндер, кояш-айсыз тору.​
​да...​Шамил Маннапов​
​ташы турында,—​җаным-тәнем белән.​
​Сездән айрылып, туганнар! — җайсыз, уңгайсыз тору;​

​Үттек без барысын ​булып…​
​Мин җырламыйм каберең ​Шуңар күрә сөям ​
​Бикмөхәммәт, Биктимер — берсен дә белмим, әллә кем!​белән,​
​Сагындырган җәйге яңгыр ​

​Нур Ахунов​
​Аулыбызның ямен, суы тәмен беләм,​
​ят миңа: бу Миңгали, Бикмулла кем?​
​Бәйләндек без куллар ​кат-кат кайтыр әле​


​Аның мөмкин түгелен.​

​ул;​
​Монда бар да ​Нинди гөмер булса да,​Китеп барды ул ​

​Йокым качты, аңлагач та​
​Бер чишмә бар, якын безнең авылга ​Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.​

​ярты гөмер​Шулай күкри-күкри еракларга​
​Дәвамын тәмле төшнең,​безнең авыл,​

​кеби; бер нәрсә юк, бер нәрсә ким;​Син бит минем ​
​китмәс!-​дип​

​Тау башына салынгандыр ​Әллә нәрсәм юк ​Буталанса да башым...​
​Аны үстергәннәр Җирдән ​Күзем йомдым күрергә ​

​Стихотворение на татарском​балдагын йә калфагын!​
​Нинди генә ялгышларда​үлемсез ул,-​

​чәйнең.​
​как ты!​

​Җырламыйдыр бер матурның ​

​Мин сине онытмадым...​
​Кояш төсле Икмәк ​Тәме хуш исле ​
​Не окликнет меня ​тын тагын,​
​да​калды Икмәк.​

​иде​
​никто​
​Аһ, гөнаһым шомлыгы, бу кучеры бик ​Кайда гына булмасам ​
​Аның төсе булып ​

​Уянгач та телдә ​
​И нечаянно даже ​юк ич, тик икәү без: уй да мин.​
​мин.​
​басу-кырлар,​

​Сый-хөрмәтен әнинең!​
​же как ты,​

​Ичмасам иптәш тә ​
​Синсез яши белмим ​
​Дымга тиенеп калды ​алу​
​Не приснится так ​
​Эч поша, яна йөрәк, хәсрәт эчендә, уйда мин;​

​Бәйләндем мин йөрәк белән​
​Китеп барды… калды шифа-моңы.​
​Нинди бәхет татый ​по ночам​
​сез югалдыгыз.​
​мин..​ул,​

​Белмим, кайчан өлгергән?!​
​Но ни кто ​
​Аһ! таныш йортлар, тәмам күздән дә ​
​Синсез оча белмим ​Коеп яуды, оеп яуды да ​
​Самавыры чыжлап тора,​

​говорит.​
​Хуш, гомер иткән шәһәр! инде еракта калдыгыз;​
​ярты канат​
​Күкрәүләре, яшеннәре булды.​Коймагын да пешергән,​
​То, что ты говоришь ​җирем.​

​Син бит минем ​
​яңгыр иде,​
​көткән –​слова,​
​Мин болай, шулай итәм дип, төрле уй корган ​Действия​
​Ул кояшлы җәйге ​
​Гүя мин кайтканны ​
​Кто – то говорит ласковые ​
​җирем,​напев придумал​
​Уңган агрономны-абыемны…​Каймагын ягып бирде.​
​ты,​Сау бул инде, хуш, бәхил бул, и минем торган ​

​меня написала даже ​
​миңа​
​Үзе пешергән икмәккә​
​Кто – то ходит как ​күрәм.​
​Ты помоему для ​Җәйге яңгыр хәтерләтә ​

​Үләнле чәй эчерде,​

​ты,​
​Аһ, бу нинди айрылу? Гомремдә бер тапкыр ​кому потом скажу​
​узды.​

​Әниемне төштә күрдем,​

​Кто – то смеется как ​күзем, бер төрле яп-ят кыр күрәм;​
​Не отдавай ни ​Күкри-күкри җәйге яңгыр ​
​Фирдат Валеев​Перевод на русский​
​Бер заман ачсам ​Сначала интересные​
​Болыт чабуларын җилфердәтеп,​заманда.​

​Синенчэ дэшэ белми!​йокы.​
​Гульнара Аюпова​Шәүкәт Галиев​
​Әнкәй булмый үткән ​дэ​
​һәм тәмам баскан ​Ни бирсә Ходай шуңа риза бул...​
​Котлар аны киләчәк!​әнием минем белән,​

​Ялгышып кына берсе ​Нәрсәдәндер күз эленгән ​
​тигез булмый шул,​сабантуй,​
​Бүген дә бит ​керми,​
​әллә ни җырлый, укый;​
​Тик барысы да ​Аһ итәр әле ​

​да.​
​Син булып тошкэ ​Һәр тараф тын. Уй миңа тик ​
​Бизәдең хәрбер куңел почмакны.​Егетләрчә җиңәчәк.​
​Әнкәй, диеп яшим һаман ​тоннэрен​
​белән яфрак, агачлар калтырый.​

​Чәчәкләр белән күмдең дөньямны,​Җиңелү гарьлеген бүген​
​да,​Лэкин берсе дэ ​
​Искән әкрен җил ​хәзер без бергә.​
​Сизелми килешүе.​“Әннә” диеп телем ачылган ​
​Син сойлэгэнне сойли.​чәчеп ай ялтырый;​


Песнәк

​Ниләр булса да ​килә,​
​йөр, бәбкәм!”​эйтэ,​
​Кич иде. Шатлык белән нурлар ​Бәйләнгәнбез без гомер-гомергә,​
​Горур атлап чыгып ​“Тәртип белән генә ​

​Кемдер назлы сузлэр ​Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.​
​Алдасаң да син, ышандым бит мин.​Беренче бирешүе,​
​тора,​
​Кемдер синенчэ йори,​Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап;​

​Юаттың да син, яраттың да син.​…Мәйданга беренче керде,​
​Колагымда әле яңгырап ​
​кебек,​
​2.3K​

​Шатлык- сагышым...​Әйткән дөрескә чыга.​
​Иң якыны миңа, син, әнкәм.​
​Кемдер колэ синен ​
​Тартып алма бәхетемне​

​Синдә бар дөньям​


Кыр кәҗәсе

​Көчленеке замана дип​
​кешеләр бар,​
​Стихотворение на татарском​
​Алдагысын кем белә?!​

​Бирдең куаныч, бирдең кайгысын,​Җиңгәннәр өскә чыга,​
​Бу тормышта якын ​
​нём тоскуя.​
​Гөмер булды сикәлтәле,​

​Өйрәттең иртә яшәргә мине,​
​Әмма көрәш-көрәш инде,​
​таң булып.​
​На заре о ​

​Ә мин сине охшаттым...​
​Кемгә рәхмәт әйтим, сиңа әйтмиче,​
​Танышлар аның яклы.​
​Һәркөн иртән туа ​

​я,​
​сиңа,​
​Действия​
​тавышлар –​

​миңа кояш булып,​
​Алой звёздочкой горю ​
​Мин охшаганмын бит ​
​3.7K​

​Дәрт биреп тора ​

​Ә бүген ул ​
​мне струится,​
​Әлдә сине очраттым...​
​да кебек...​Тирә-күршегә чаклы;​

​аң булып?​Кровь его во ​
​Бәхетем минем, син җаным.​
​Э син тагын ​
​Җиңү телиләр дус-ишләр,​Тик кырыкта җитә ​

​снова биться.​
​Алда шушы дөньяның...​
​Шул кадэре яратканмын​Тыраш син егылмаска.​
​Нигә соң ул, 20-дә әйткән сүзләр,​И пошёл он ​

​Бәлки берәр нәрсә көтә??​
​юк кебек...​да,​
​алмадым?​
​рассвета.​соң?!​

​Синсез бар да ​
​Үзең ега алмасаң ​
​Дога итеп үземә ​Как Чулпан — звезда​
​Ник юллар аера ​

​бит​


Сандугач

​башка,​
​исән чакта,​теперь одета,​
​Җылыңны тоясым килә...​
​Син жанымнын яртысы ​Озынрак шул бер ​

​Ник аларны үзең ​
​Я в кумач ​Сине уйлап уянам...​
​Буген дэ онтылмады...​
​малай​Яши-яши генә аңладым.​

​из раны,​Күрәсем килми берсен,​
​соям диеп​Аңа каршы баскан ​
​Мәгънәләрен кайбер киңәшеңнең,​
​Это кровь его ​сыман..​

​Тик сине мин ​
​Әлбәттә җиңәрмен дип.​Йөрәктәге тирән ярадан.​
​—​Ә сагынам 3 ел ​
​Нилэр генэ булмады...​

​Ышанып, көч тоеп чыккан,​Әлегәчә сыкрый, каны тама,​
​Лепестки мои багряны ​
​Сине күрмәгәнгә 3 көн...​барды​
​дип,​

​Киткәнеңә безнең арадан.​в поле!​
​Действия​Вакыт шулай утэ ​
​һич артка чигәрмен ​
​Күпме еллар үтте, сулар акты,​Все враги остались ​

​2.1K​
​дэштен...​да​
​Люция Аблеева​
​он боли,​

​Күңелем булсын азрак...​


Бәпкәләр белән казлар

​hэр конемне син ​
​Уйламый кем алдында ​
​Әнинең нурлы йөзен.​
​Но не чувствовал ​

​Күзләремә күренмәгез,​нык соям дип​
​урап.​Күзләрем күреп куана​
​хлестнули,​
​Тик менә миннән ерак..​

​Мин сине бик ​
​Бик оста гына ​
​“Әни!” – беренче сүзем.​
​По плечу его ​

​Сезгә мин тик бәхет телим,​Яктыртсада син иден...​
​сөлгене​
​Иртән уянгач йокымнан​
​пули​

​Тагын минем дөньянама...​
​янымда,​
​Алды ул ипләп ​
​Әтиләр түземлеге.​

​На рассвете вражьи ​Берук килеп кермәгез сез,​
​Карангы тон син ​
​Көрәшче итеп зурлап,​
​Йомшак булсаң да, үзеңдә​

​Защитил меня собою.​Явызлар булмаганда...​
​Диеп дэштелэр Уйлар...​
​Карыйлар җиде яшьлеккә​
​Син – тормыш гүзәллеге.​разгаре боя​

​Рәхәт миңа, бәхет тулы,​минеке​
​Җитмеш бабадан килгән.​
​һәм гадел дә​
​Здесь солдат в ​

​Үземне бетерергә...​Мин синеке син ​
​Ахры, мәйданга ашкыну​
​Гади дә син ​дрожала.​
​Кирәк-кирәкмәгәннәргә​

​Сина дуслар- туганнар...​нидән –​
​Очынып йөрүләрем.​
​всю ночь​
​Ник миңа үпкәләргә,​

​Кирэкмэде уку мина..​
​Үзе дә белми ​
​Кояшлы якты дөньяда​
​— В страхе я ​

​Үпкәләмим, юк мин һич тә,​Югалтасы килмэде...​
​Җилкенеп чыкты уртага,​Бәхетле көлүләрем.​
​сказала:​
​Миңа берсе кагылмый..​

​Э курешкэч.. Бер - беренне​
​Нур Ахунов​
​Әнием, тик син булганга​
​И ромашка им ​

​Барысыда урынында,​

​Сойдек без курешмиче...​
​​
​Әз-мәз генә орышса.​Это странно, очень странно...​
​Беркем башны борчымый.​

​чыкты...​
​Япь-яшь калыр мәктәбем!​
​Үпкәләмим, кайчагында​Мы белы, а ты багряна,​
​Рәхәт икән шулай яшәү,​

​Кызык шулай килеп ​
​яшәсә дә,​
​тырыша.​
​— Что же, девочка, с тобою?​

​Яратмаганны мине..​
​Бер уйламаган идем...​
​Тагын йөз ел ​
​Әни бик нык ​

​Окружили всей гурьбою:​


Чыршы бәйрәме

​Яратмаган кешеләрне,​булдык гайлэ...​
​Халыкның фән үзәге,​
​Бәхетле булсын, балам, дип​
​цвета?​

​Онытырга бик күпне,​
​Без бит хэзер ​
​авыл күрке,​
​Бүтән кеше күңелне.​

​В лепестки иного ​Мин дә өйрәндем бит хәзер,​
​Сойлэшуеннэн Синен...​
​Бүген дә ул ​
​Әни кебек аңламыйдыр​

​эта​Действия​
​курудэн​
​алган.​
​Ашны ашау күңелле.​

​Отчего ж оделась ​
​1.9K​
​Яраттым мин бер ​
​Бик күпләр өлге ​

​Әнием куллары тигән​
​на друга.​Инде мин җанлырактыр...​
​кондэ...​
​Укытучыларыбыздан​Әнинең нурлы йөзен.​

​Все похожи друг ​


Рәхмәт, Иске ел!

​Ә мин бары бирешмимен..​
​Рэхмэт эйтэм hэр ​
​Монда аң-белем алган,​Күзләрем күреп куана​
​Как одна, ромашки луга​Күңелләрем тулгандыр...​
​Мине эзлэп тапканына​Ничә буын вәкилләре​
​“Әни!” – беренче сүзем.​Лепестки её багровы.​
​Сүзләр күбәеп ник китте?! .​дэ​
​Гүрдә булганнарын да?​Иртән уянгач йокымнан​
​обновы,​
​Дусларым-дошманнарым...​
​Мин бэхетле буген ​
​мәктәп​Лилия Гиматдинова​
​Не белы её ​Елмаям мин... Сезгә карап​
​Мин бэхетле... Син булганга​
​Искә ала микән ​
​Гомереңдэ бәрәкәт.​Загрустила — вот бедняжка!​
​Минем тугры дусларым,​
​Действия​Күпләр юк арабызда,​
​гомер,​
​Это девочка-ромашка​Мин елмаям сезгә карап..​
​🌍WhatsApp 89875962500​
​Язмыштан узмыш юк, диләр,​
​Аллам бирсен озын ​
​забота:​

​Күбегез читләттегез...​


Карлар җыры

​песни.​
​Кемнең кая барасын?​Әнкәй, сиңа мең рәхмәт.​
​На цветы легла ​Күбегез ерак киттегез..​
​сочинении стихотворения или ​Белем биргәч, белде микән​

​үстек,​что-то,​
​Сез мине көчле иттегез...​важи желания при ​
​Укыткан һәр баласын,​Бишек җырын тыңлап ​
​Только вдруг случилось ​

​Рәхмәтлемен барсы өчен.​моей работы😌 Буду учитывать все ​
​бүген​
​Иркәләдең, назладың.​Невзначай подруг касаться!​
​Тапмассыз бер җавап та..​остался довольным после ​

​Барлап чыгадыр ул ​
​Егылганда, елаганда,​— так качаться,​
​Минем сүздә берегез дә​
​чтобы каждый человек ​Хәрефләп сүз язганны?​

​Бала кебек куандың.​


Яңа ел

​Что за счастье ​
​Җаваплар сорауларга...​от вашего желания.Для меня важно ​
​өреп,​
​Куанганда, син дә әнкәй,​

​Осыпает луг душистый.​
​Сузләремдә.. Эзләмәгез..​
​будем писать исходя ​
​Салкын класста кулга ​

​Җил давылдан сакладың.​
​чистой​
​Кайчак... Мин дә үкенәм...​
​Текст и тему ​

​Китап, дәфтәр юк чакны,​
​Кысып җылы кочагыңа​
​И заря росою ​
​Мин дә бит, бик күпне күрдем..​и многое другое.​

​бүген​
​Яннарымда утырдың.​
​Лепестки ромашек ветер,​Барысын аңлыйм, беләм..​
​на любую тему​

​Хәтерли микән ул ​


Каеннар

​Авырганда керфек какмый​рассвете​
​Ачуланмыйм берсенә дә,​
​❄️Текста для песен ​
​Аны бөгә алмаган.​көнен.​
​Тихо гладит на ​
​Яши - яши тәмләрсең..​татарском​

​Авыр еллар, кыен чорлар​
​Бирдең син матур ​Как здоровье?»​
​Бу дөньяның бөтен тәмен​❄️Красивые поздравления на ​
​Намус белән саклаган,​Яшлегеңне кызганмыйча,​
​«С добрым утром!​Барысын да белерсең...​

​песню​мәктәп​
​Якты дөньяның ямен.​
​с любовью:​Әйтәләр бит вакытында​
​любой стих или ​Үз тарихын безнең ​
​иттең​На подруг глядят ​

​Кем белгән соң аларны?!​
​языка на татарский ​

​Аң-белем алганнары.​Рәхмәт әнкәй бүләк ​
​Все ромашки встрепенулись,​дөньяда​
​❄️Переведу с русского ​Уку, язуга өйрәнеп,​
​Баласын үстерерлек.​

​коснулись –​
​Хм... Бар микән чын дус ​срок.​
​Кызлары һәм уллары,​
​Көч тә биргән, биргән куәт​Лишь лучи лугов ​

​Дусларны... Туганнарны​
​качественный стих в ​–​
​Чиксез бетмәс сабырлык.​
​Перевод на русский​

​яраттым​на татарском😍😍😍 ❄️Напишу на заказ ​
​Котларга килгәннәр алар ​Ходай биргән әниләргә​
​Муса Джалиль​Сезне мин бик ​
​и близких только ​Шәкертләре җыелган.​

​жизни?!​
​нурында».​Мин беләм... Беләсез сез..​
​песни для любимых ​Инде чәчләре агарган​
​Как увековечить их ​

​Балкыйм мин таң ​
​Һәркемегездә бар сәер...​Красивые стихи и ​
​Класслар яңадан тулган,​Героев, вошедших в историю​
​сагынып​Күпләрегез беләсез...​

​📜 Сезнең белән барысын сөйләшәбез.​


Авылда

​Мәктәбебезгә йөз булган,​
​песни​Көн дә аны ​
​Ни булганын гомеремдә​
​📜Тиз вакытта әзер була.​Бер гасыр – ул әз түгел.​

​Звеня слышны как ​
​Канын саклап чугымда,​
​Гөмер уза, аккандай су...​📜Татар теленэ тәрҗемә итәм.​
​Кешелек дөньясы өчен​

​На груди ордены, медали,​Егет китте, мин калдым​
​Ни булгандыр... Аңламадым.​
​📜Татар телендэ шигырьлэр,котлаулар, бэетлэр,җырга текстлар язам.​
​түгел,​на их пути.​

​Бик охшады Чулпанга.​


Көтүдә

​Бүген миңа бик моңсу..​сердцем​
​Тарих өчен күп ​
​Стоит как пропасть ​
​Минем кызыл күлмәгем​

​Онытылып тырдым тагын,​
​Написанные с душойи ​
​ел гомер​
​еще в воспоминаниях​

​Тамды минем чукларга.​
​Беткән кебек бөтен хәсрәт...​
​татарского языка​
​Бер карасаң йөз ​

​Проженный воздух все ​
​каны​
​басып карап​Проект Фонда развития ​
​​

​в своих руках.​
​Аның батыр ал ​
​Тып тын торам ​
​и присланные авторами.​

​еллыгына багышлана​
​Держа дух победы ​
​Яраланды кулбашы.​
​Ә мин тыныч... Миңа рәхәт​

​из открытых источников​Агарды мәктәбенең 100 ​
​Неспеша идут ветераны,​
​Чигенмәде, тик таңда​Уйный җил, шулай, котыра...​
​2006 г.​

​​Сколько оборвалось жизней.​
​Унбиш укчыга каршы;​
​Ныгырак ачып тыңлыйм...​Основана 12 мая ​
​Фирдания Нугаева​

​Поле боя, все равно напоминает​Ул берүзе сугышты​
​Музыкамны мин тагында​
​Татарская электронная библиотека​
​дәфтәрдә.​

​Все еще чего-то ждут.​
​Атты дошманнарына.​
​Өй башларында уйный...​Татар электрон китапханәсе​
​Утта янмый торган ​

​Переполненные надеждой​Ятып батыр сугышчы​
​Ә тышта давыл котыра...​А.Ф.Погосский.​
​Укытучы… Мәктәп.. бу ике сүз.​
​Будто, с течением времени​

​«Төнлә минем яныма​
​Һич кенә дә гаепләмим...​
​будет."​
​күкләрдән.​

​Ветераны, встречающие этот праздник,​


Авылым тәрәзәләре

​Әйтте кызыл ромашка:​
​бердә​
​тот, который слишком думает, что с ним ​
​Нур сибәдер безгә ​
​с нетерпением.​Нидән алсу төсләрең?»​
​Берегезне мин бит ​
​а еще плоше ​йолдыз булып,​
​Каждый раз ждут ​
​Нигә кызыл чукларың?​мин үкенмим,​
​быть генералом,​
​Бәлки алар якты ​
​собой Победу​
​Ник үзгәрдең? Нишләдең?​
​Чак кына да ​
​"Плохой тот солдат, который не думает ​Күңелнең тутыкмас көзгесе.​
​Весенние дни, которые принесли с ​

​Әйттеләр: «Син, сеңелкәй,​


Туган йортым төшкә керде

​Барысы күңелемдә..​бирэ?​
​онытмыйча,​
​Перевод на русский​Ул кызылдан киенгән?​
​Булды минем...​

​Кайсыгыз мина анлатып ​Тик йөзләрен саклый ​
​Гузалия Файзуллина​
​Ничек болай берүзе​
​Күп кешеләр гомеремдә​икэнен​

​Бакыйлыкка күчкән күбесе.​Гомерләрен ничек сузарга?!​
​Аерылмый бер-береннән;​Шул кадәре мин үзгәрдем,​
​Тик шулайда ни ​алмый каршы,​
​батырларның​ак,​

​Тынычлана алмадым..​


Әй авылым

​Аны хэркем кичерэ,​Бүген алар безне ​
​Чал тарихка кергән ​
​Ромашкалар бар да ​
​Искә алып элекене...​

​нэрсэ:​ягымлы.​
​узара​
​Кан шикелле кып-кызыл.​
​Мин бит бәхетле.. Бик - бик тә​

​мэхэббэт ул шундый ​
​Май кояшы кебек ​
​Чыңлап җыр сузылар ​
​түгел,​

​Ә нигә?! Аңламадым...​Яшьлэр агыза куздэн.​
​Мөгаллимнәр сабыр, көләч иде,​
​Түшләрендә орден, медальләре,​Тик чуклары ак ​
​миңа​Э кайчакта киресенчэ​

​чагымны.​
​юлында.​
​Утыра ромашка кызы,​
​Бераз моңсу да бит ​

​Очкын коя йозлэрдэн,​


Авылыма

​Искә алам сабый ​
​Киртә булып алар ​
​Ерак түгел моңаеп​
​Йөз мәртәбә тыңладым...​
​нэрсэ:​
​сиңа,​
​кисәтәләр​
​күрделәр.​
​да​
​мэхэббэт ул шундый ​
​Уйларымда һаман кайтам ​
​Утлы еллар һаман ​
​Бер яңа хәл ​
​Әйләндереп мин тагын ​
​Тилертэ,шатландыра.​Нури Арсланов тәрҗемәләре​
​кулында.​
​гаҗәп​
​Күңелемә бит яткан..​
​Э узе кунеллэрне​
​болгар шагыйре​

​Җиңү хисен тотып ​


​Ьәм кинәт шунда ​Шул кадәре бу җыр минем​Эллэ ник монландыра​Минко Лалев,​ветераннар,​Җай гына селкенделәр.​Гөмеремдә минем булган,​нэрсэ:​Прожекторлар кара төннәрдә…​Салмак кына атлый ​Чәчкәләр, кәефләнеп,​Искә төште бик күп нәрсә..​мэхэббэт ул шундый ​капшый җирне​өзелеп.​чыкларын.​керәсем килмәде берүк..​итэ.​Үлем нуры сибеп ​Күпме калган гомер ​Хуш исле саф ​йордем​Ул безне кол ​шартлаулар,​
​Яу яланы, бары хәтерләтә​Таң сипте өсләренә​
​Мин уйланып бераз ​Э аннары телэгэнчэ​
​Ә кайдадыр тетри ​сизенеп.​
​Тибрәтеп ак чукларын,​
​күп...​Йорэкне урлап китэ​
​Вальс көенә, шаян җилләрдә,​Һаман нидер көтә ​
​Назлады җил аларны​
​Уйлар күз алдында бик ​нэрсэ:​
​Тирәбездә бии фонарьлар,​Бөрөләрен ачкан өметләре​
​Күзгә-күз караштылар.​
​Беләсезме шундый рәхәт​мэхэббэт ул шундый ​
​тагын үлемнән?!​Әйтерсеңлә, кала сөзелеп​
​Елмаеп, хәл сорашып,​тыңладым...​
​ул бораз якынайта.​Нинди өн бу ​
​Аны каршылаучы ветераннар,​
​Уянды ромашкалар.​Бер матур жыр ​
​Яхшылыкка юлларны​шарының?!​
​өзелеп.​
​Иртәнге таң нурыннан​Наушникларны куйдым да​
​Кузлэрне сукырайта​Артериясы бу җир ​
​Һәрбер буын көтә ​
​Стихотворение на татарском​Телефонны кулга алып,​
​нэрсэ:​
​шартлады​яз айларын​
​голубка, моя гурия, кумир!​тышка..​
​мэхэббэт ул шундый ​
​Кайсы төштә тагын ​Җиңү алып килгән ​
​Здесь живёт моя ​Киенеп чыктым да ​
​сою ялкыннары янганда.​Кыргый яулар, уттан-сөремнән…​
​Стихотворение на татарском​
​Здесь науки, здесь искусства, просвещенья вольный мир,​
​Белмим... Никтер.. Бер ялгызым, йореп кайтасым килде​Йорэклэрдэ мэнге сурелмэслек,​
​ташланды​— О боже, мать мою прости, прости меня, прости отца.​
​надежды обрела.​Тик җил генә ишетелә​
​инне-ингэ куеп барганда.​Әйтерсең лә бәзгә ​
​раз молил творца:​душа поэтов свет ​
​үзе...​
​икэу​
​Күңелләрне тутырып шомнарга…​
​я в первый ​
​Где не раз ​
​Бүген буран... Тышта шундый тынлык ​
​Авырлыкны жинэрбез без ​яр салып,​
​Родной язык, с тобой вдвоем ​
​Вот они, где наших дедов, наших прадедов дела,​Действия​
​булыр.​
​Бар дөньяга сөйли ​печаль.​
​О Казань! Мечта и гордость! Лучезарная Казань!​
​Гульнара Аюпова​уйлаган чагында куп ​
​чит-ят бер телдә,​мою, ты просветлял мою ​
​азан.​Урамнан хәсрәт белми...​
​онытыйм аны диеп,​Кинәт радио,​
​ты радость возвышал ​намазу первый утренний ​
​Бала-чага сыман барам​
​Без тин тугел ​Яфракларын җәеп юлларга.​
​шел я вдаль,​
​Приглашает всех к ​Күзгә төшә, үчекли,​
​булыр.​Кәстәнәләр тора чайкалып,​
​Родной язык, родной язык, с тобою смело ​гони!​
​Кояш нурлары чагыла​
​конлэшулэр бездэн куп ​
​җилләрдә, Штраус вальсы көенә.​понимать.​
​– Н-но, поехали! Эй, кучер, поскорей в Казань ​Бер ни куңел тиргәми...​
​Аерырга безне телэучелэр​
​Тирәбездә яна фонарьлар, Алар бии шаян​потом я научился ​
​зажглись огни:​
​Мин елмаеп көлеп куям​
​сузлэргэ.​Дуслар белән, зәңгәр бер төндә.​
​А сказки бабушки ​Встрепенулось моё сердце, и в душе ​
​Машиналар тиз йөри...​тик ышанма гайбэт ​
​Утырабыз яшел чирәмдә​песне открывала мать,​
​тобою ненаглядная Казань”.​Ерганактан су чәчрәтеп​
​чын йорэктэн,​Венер Фәттах​
​Качая -колыбель, тебя мне в ​Вот она перед ​
​Яшәрәм мин яңадан.​Мин яратам сине ​
​алдылар.​постиг!​
​громкий голос: “Эй, шакирд, вставай же, встань!​Әгәр яннарыма кайтсаң​
​карамыйча чит-ят кузлэргэ.​Елларын булса да ​
​твоем богатстве я ​
​Вдруг я слышу ​Бертуктаусыз шатланам.​
​Ул барыбер сине ​Исән булганнарның яшьлекләрен,​
​Как ты прекрасен! Целый мир в ​чын кунелдэн,​
​Э йорэккэ эмер ​
​капкасы.​Э кичлэрен син ​
​сине уйламыйча​Тик нигэдер ул ​
​Хэлен ничек? армадынмы? диеп​
​Беркемнедэ соеп карамадым​Аппагым дип кон ​
​Бу доньяда син ​Ник син дэ ​
​оя.​Исеменне,бэгерем,армый кабатлыйм,​
​Тик сине,сине генэ озелеп ​адашты,югалды, буталды​
​Нигэ моны алдан ​
​италмадын,​
​Мин чакырдым алтын ​
​Анламыйча синен сузлэренне​арабызда тормыш юллары…​
​очраштырды безне саф ​
​куз алдымда уйчан ​
​кузлэремэ тутырып карасан ​
​учаклар!​уяттын.​
​дип​
​хислэрем.​
​39 букв, в русском алфавите ​языке.  Язык своих предков, татарский язык знают ​
​русской раскладкой клавиатуры, например: шигырьлэрбалаларга шигырьлэрТатарча шигырьлэр. Понятно, что не во ​языкестихи про татарский ​
​себя в компании, как человека веселого, находчивого и щедрого ​
​Каныбыз, җаныбыз белән​
​Яшьлегем язы һәм ​
​Кечкенә сыңар учтай.​Күл, елгаларга тартылам​
​Роберт Шаймарданов​
​салкын.​
​да​
​Күңелемдә мәңге калган​Ялан тәпи йөргән ​
​Туган якка кайттым ​
​Чынга ашмас татлы ​кабатлап.​
​Җәйге көндә әни ​төшкә керде​
​“Ул сагына сезне ​Үзәкне өзәр әле!​
​Сәләм биреп озатып ​Каршы ала гөл-чәчәкле,​Гел киресе – гомер җитми​
​бер!​
​таулыкка​
​Сабырлыкның тулды инде​
​мал​Сыерларның мөгрәүе.​

​Җиргә ятып бераз ​
​Юанды хайван озак.​

​җыры​Мал ризыгы – яшеллек күп!​


ТАТАРЧА ШИГЫРЬЛӘР, КОТЛАУЛАР! ТАТАРСКИЕ СТИХИ!

​Уянып иртә таңнан.​тиз​

​Колакчыны күзләренә төшкән,​
​очып киләм ап-ак​
​Карап кала минем ​
​Ламар, болгар шагыйре. Зәки Нури тәрҗемәсе​

​якты Казанда:​Балкышын сез бәхет ​Иркен сулап килеп ​краннары​Хәсрәтен дә халык ​нурлары,​
​hәр адымда күңел ​Марс Шабаев тәрҗемәсе​Таң чыкларын көтеп ​Яки ятыйм каеннарның ​
​тирәмне,​бар, кайгы бар?»​
​Каеннар…​Ап-ак бәскә киенгән.​
​безгә.​
​Чагылдырып күзләрне.​Нурлары аның оча​килә​Яңа елга җәеп ​юрыйлар.​бөртекләре,​чыгара.​Якты йолдыз кебек ​Әйлән-бәйлән уйный ап-ак карлар,​
​Миннән сиңа хәер-фатиха,​

​Өстәп тордың яңа ​

​Сабырлык та бирдең, көчен дә.​
​Күңел күгең аяз, якты икән,​инде!​
​Барыр юлларымны кыскартса ​
​Якынайтып гомер көземне,​Очрашуга ярдәм итәр​

​Сөйкемле кызлар ярата​Кабыздык өй учагын​
​Җилле егет чагымда​
​Гармуннарны күтәреп​иде​
​Күчтәнәчләр тарата.​

​Сылу кызын, энҗе кызын,​Кулларында боз таягы​
​Ерактан суык яклардан​
​Казлар йөри үләндә​
​үлән​

​Бер – берсен уза-уза​
​Килеп җиткәч күл ​
​бара,​алдан​
​Бәпкәләрен санады​

​Бәпкәләр белән бергә​Пипелди бәпкәләре​
​басып,​
​Бәпкә чыгарам диеп​биеп​
​Гөрләвекләр йөгерә​Көй ватканда бугач ​

​мул чакта.​без​
​Акчалата түләү көтәбез.​
​Без, кешеләр, алай түгелләрбез,​Ничә очып килдең ​
​Табигатьнең бердәнбере, даны,​

​Күрермен дип сине ​Найля Аюпова​
​Мәче утыра киртәдә​Яңа кар төшкән ​
​Морҗадан тәмле ис ​
​Алан, йолан караштыра​Җир йөзе акка ​

​Чәчәк тулы аланда​

​Назлап кына яратып​

​Тели кәҗә булырга.​
​Агачлар арасында,​
​Бик курка инде ​
​Лилия Сәлахетдинова​
​Песнәгем бик тә ​

​Мин озак карап ​
​Җим эзләп йөри ​
​җиргә,​
​Алтын көзләр узып ​таң-нурын;​

​Тып-тын әле hава ​
​Татлы булсын безнең ​
​Офык буйлап сыза ​Көн туар да, гүләр бар алан ​
​чынлыгын.​

​Таң рәсемен ясыйм ​

​–​

​Очкычлар hәм боргалаклар ​без!),​

​Кага яңа гасыр ​Түркләр без!—​дилбегә.​

​аркан белән​

​Түркләр без!—​Күзне йомып тып-тын тор гына,​
​Таш диварлар кыса ​Тормыш дигән затсыз ​
​Түркләр без!—​
​Кысан бу дөньяга​Язып туйдыңмы?—дип сорамагыз,—​

​көен көйлим​Канат кагышларын кабатлыйм ​
​Син бәхетлеме?—дип сорамагыз!​
​Ерактан, әллә кайдан, иштелә күк күкрәгән ​
​китте;​

​йөзәләр иртәдән кичкә​Агачлар астына сыгъна ​
​гына да, бер генә яфракны ​
​Яшендәй тиз уза ​алган,​
​“Әгәр бераз алдан ​Ерак булып якын ​

​Очрашулар дигән чара ​
​Ялгызлык ул бетә ​
​Яшьләр белән юллар ​
​Аны тарткалаулар бик ​

​Хатлар аша, яки телефоннан​ЧАРА БАР​
​Тагы бер ел ​
​уйланды,​
​Үзгәрешләр күп булды.​

​Күпме бер ел, азмы бер ел,​
​Йөргән минем юлларым.​
​киткән елым.​Яна хислэр уятып.​
​Каршы алды Май ​

​Аклы, кукле кугэрчен.​

​Майдан тулы балалар.​

​Якты нурга кумелеп.​юлларыгыз,​

​Котлы булсын туган ​

​Үскәч ул булыр ​
​өлешең.​
​бар.​
​яшьләрең​
​данлыклы,​Я сугыш син ​

​Джигит ушел… Тоскуя,​
​пятнадцать​
​— Здесь ночью был ​Сверкающей толпою​
​одеты​У мелкого овражика,​
​Купала их заря.​
​Ветле на берегу.​Перевод с татарского ​
​живых,​
​И если друг ​
​Я разве знал ​
​Зачем я сразу ​
​Моя свобода, воля золотая,​
​Без Родины, без воли — сирота.​
​Но то, что было жизни ​
​Планетой нашей, песнею звеня.​
​ног я вроде:​
​имеет​
​Когда в темнице ​
​душа.​
​недостает.​

​глаза смыкает,​

​в рабстве,​

​помочь!​
​Мне черная августовская ​Не болью пробитой ​
​Восток — словно знамя в ​
​Гляжу на восток, где заря взошла,​

​сковал ослабелые руки,​

​С утеса броситься ​

​И чтоб не ​
​А я разве ​
​Себя скорпион беспощадно ​
​не коснулась, нет…​

​Твердил я клятву ​
​Писал я: <Отдам свою жизнь ​
​предсмертных мне, —​
​В лицо ей ​

​пламенными стихами​
​Пусть крови последняя ​
​жизнь моя!..>​
​Тень смерти костлявой, неотвратимой​

​Отрезан был путь, хоть пылала грудь,​

​трупы​
​до последних дней.​
​предал​
​Не отдал я ​

​Имя не раз ​
​Пусть кровью мой ​
​Я шел на ​
​От крови стал ​

​И вот его ​
​ометлэнэ,​
​барчасы…​
​Бикле анын серле ​

​тан аттыра,​
​Бер минут та ​
​Уйлама дим аны, яратма!​
​акыллым​

​Шулай йорэк яралатып​
​килэ сине курэсем​
​Нигэ элек белмэдем, курмэдем​
​ил юлларыннан.​

​Йорэгемдэ коргансын гомерлек ​

​ник шулай соя!?​

​Купме еллар,син,диеп,янам да коям.​каргыш…​
​типкэн,​
​Син козлэрне кабул ​
​яшел язга,​коздэ калганмын.​
​иде​

​узлэре.​
​кунелемдэ​мине белмэден.​
​Янмас бутэн безнен ​
​Сунмэс хислэр миндэ ​Гомерлеккэ бергэ булырбыз ​
​Мэнге сунмэс сою ​свои отличительные черты, в татарском алфавите ​
​обучаться на татарском ​
​татарском языке с ​
​на русском языке. В поисковик вбиваются, слова: стихи на татарском ​
​поздравления, отличная возможность показать ​
​Һәр язың бәйрәмнәргә.​
​Хәтирәле бала чак​Ераклардаг күренәсен​
​Син берәү икәненә.​
​Яңадан язып көйләр.​Тисә дә тешкә ​
​Нинди торышта булса ​
​Мөккибән киткән күзләр.​
​Үз җиреңнең дәвасы!​
​Римма Гайнанова​
​юк анда.​
​Тагын күрер идем ​
​Аңлыйсыздыр минем хәлемне.​
​Туган йортым тагын ​
​Сезгә кагып,сәләмнәрне,​еракларга​
​Авылның хабәрләрен.​Таныш өйнең кәрәзләре.​
​Тилмер, көт кич җитүен!​
​Мал көтүе белә ​
​Калыккан Ай зур ​
​Җитми төшләү вакыты.​
​Авылга качып кайтып ​
​мизгелдән –​
​Куна эчне пошырып.​
​Кирәмәтнең елгасында​Тынып калды бака ​
​Кояш менде офыктан.​
​Авылым инде кайнаша​
​Үч иткәндәй нигәдер ​
​Хатирәләр уйнап ярсына,—​
​җәйгән кошка охшап ​
​«Бәрәкалла, күз тимәсен» диеп,​
​язарга.​
​hәм әйтәм мин ​
​яргансыз,​
​кәрваннары-​Яңа портның биек ​
​Казан-бишек: әатлыгын да аның,​
​Суда уйный төзелеш ​тирәсен.​
​Озакбай Пирҗанов​
​болытсыз кичләрдә,​
​хәләл ул.​
​Сайрар кошлар яңгыратсыннар ​
​Күңелеңдә нинди уй ​
​Ак каеннар, яшь каеннар,​
​җирдән​
​Ат елы килә ​
​Җем-җем килә үзләре​
​Кояшның нурын алган.​
​Тып-тып басып ат ​
​Әйлән-бәйлән уйный ап-ак карлар,​
​Яңа елда бәхет ​
​Ап-ак кына энҗе ​
​Ак йолдызлар көйләр ​
​мени,​
​Римма Гайнанова​
​да.​
​Аермадың иске дусларымнан,​
​– яшермимен,​
​Исән-имин булса якыннар,​
​Хәсрәт-сагыш минем юлдаш ​
​төште өзелеп.​
​Әкрен генә, ләкин котылгысыз,​
​!​

​Өзмәгез өметләрне​

​икәү бергә​

​чорында​
​Ёлкаларга чыга идек​
​Эх күңелле үтә ​
​Балаларга, Яңа елда​

​Энҗе кардан киенгән.​
​Күчтәнәчләр тутырып.​
​Лилия Гиматдинова (Хисамова)​
​Җәелеп ята чирәм​

​Күл буе яшел ​
​Күлнең аргы ягына.​
​Тирә ягына карый..​
​Ана каз арттан ​

​Ата каз йөри ​
​сузып​
​җиргә​
​Яңа күкәйдән чыгып​

​Ата каз көяз ​
​Куана, килгән язга​
​Ата каз йөри ​
​Гәрәй Рәхим​

​Көязләнеп затлы сәхнәләрдә​

​Тормышыбыз тук hәм ​

​Лауреатлар булып бетәбез ​
​ямьсез сайрасак та​акча да.​
​итәсең…​

​барчасы.​

​Сандугачым, hич уйламый идем​
​Битләрне алды өтеп.​дә.​
​Елгаларда боз катмаган,​
​Эт чаба яннарында,​

​Эшләре әллә харап?​
​Бүгенгесенә ни булган?​
​Әкиятле урманда,​Йөрергә ул чирәмдә​
​Көтүе белән бергә​

​Әллә юлын ялгышкан.​
​Әллә кәҗәме чаба?​
​Яныма очып килеп.​

​Элдем куак түшенә.​


Пар ат

​микән?!​
​песнәк,​

​Ап-ак кар яуды ​аланы.​
​Офык буйлап сыза ​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы.​

​–​Ярларыннан ташыр шатлыгым,-​
​таң-нурын,​Әйт сурәтнең сихри ​тын.​

​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы ​аланы –​
​(Сөю белән көчле ​сабы белән​

​биленә.​Кулдан төште күптән ​
​Татар атын авыр ​ыргыла.​

​Хәтер корбаннары:​
​Дала бүресенең юлдашы.​Офыкларда югалабыз, чыгып​

​Җилләр, зилзиләләр каршына.​
​Түркләр без!—​яралтканнан.​

​Җырга салып инде ​чал бөркетнең​
​Сорамагыз!..​яшеннәр ялтырый аз-аз,​

​йөзгә бернәрсә тиеп ​Алар ап-ак балыклар күк ​
​кырда үләннәр, чәчкәләр, гөлләр.​

​Җил исми аз ​Соңга калмыйк! Әйтик, күрик әле.​
​Акыллылар вакыт таба ​

​Үкенечкә калган мизгелләр.​
​кешеләр бар.​

​Ярый, ялгызлыктан дәва булган.​сузгалый.​чапкалый,​
​Өзелер-өзелмәс җеп кенә,​булсаң да,​

​Йөрэгебез түрендә.​Яңа елга, куандык.​
​Күп кенә уйлар ​

​Үтте айлар, үтте көннәр,​Кемдер азрак картайды.​
​калдырып,​

​Сау бул үтеп ​бэйрэме,​
​Матур кулмэген киеп​

​оча,​Кулларында торле шарлар,​
​жиргэ,​Матур булсын тормыш ​

​Венер Фәттах​Аңа бәхет, тәүфыйкъ бир.​
​Синең дә бар ​Синдә бераз минем ​Хәтта чыккан күз ​

​Беренче юл нинди ​

​– огнем.​


Пара лошадей

​Земли родимой сын.​Их было тут ​
​Печальная сказала:​Печальная, — красна?​Все в белое ​
​Вдруг – видят пред собой:​В туманном, белом свете​
​Проснулись, улыбнулись​дней моих.​меня еще в ​
​цену воле я!​Свобода невозвратная моя.​
​с собою, улетая.​в бетоне заперта.​
​я раб тут, я невольник,​я сиротой.​
​мне на свободе​того, что не без ​
​Какое там значение ​И тяжко жить, неволею дыша.​и тело и ​
​Чего-то остро мне ​И в час, когда мне сон ​
​Израненным, но не смирившимся​
​Разрушить неволю должны ​Одна лишь надежда: бежать поможет​О если б, друзья дорогие, вы знали:​
​орла.​неволе… Каждое утро​
​А враг мне ​гордые крылья,​
​смелым,​Орел умирает, с утеса бросаясь,​
​отказал пистолет?​И смерть меня ​
​Поверь мне, Отчизна: горящим сердцем​напишу на земле!>​
​Поможет в муках ​гневом​
​Не я ли ​<Не бойся, родная, мне цель ясна,-​
​Пускай не окончится ​
​слабел ничуть.​спереди, слева и справа​
​Не дрогнул душой, когда кровь и ​Я верен был ​на миг не ​
​вздохом​Прости меня, Родина, чье святое​ничего.​
​кровь унял.​Отяжелел платок дареный,​любовь,​
​Бергэ булмасак та ​Шакып карый анда ​
​башкаларга​Синен исем белэн ​
​ярата.​Йорэгемэ кат-кат эйтеп карыйм,​
​очып килер идем ​санамадым​
​Яннарыннан китэ белэн ​язмышын,бэхетен синен…​Эзлэп китэрдэй булам ​
​Сине генэ,сандугачым,кунелем тоя,​
​Ах,бу ялкынлы кунел ​
​ул еламый…​язмагандыр,​Икебездэ ике йорэк ​
​Кыен булачагын уземэ.​
​Син дэшкэнсен мине ​Э мин хаман ​

​тик hаман аерылмасын ​


Кызыл Ромашка

​карап торган кебек ​
​синен исемен hэрчак ​
​э син хэтта ​
​Югалды ул сою,сунде мэнгелеккэ​

​Яшьлегемнен сонгы таннарында​
​Кавышырбыз бэлки без,иркэм.​
​итэм.​
​другой язык, татарский язык имеет ​люди имеют возможность ​

​много запросов на ​
​языках производят поиск ​
​Праздник, это непременно веселье, хорошее настроение, звон бокалов и ​Тартылабыз синең яңга​
​Авылкаем урамыңда,​Һәр кемне давалыйда.​

​Ышанамын, шундый авыл​
​Урам тутырып җырларбыз​
​чәйдәй​Мәңге тыңлап туймамын!​
​Биләүдән тәүге караштан​

​Алыштыргысыз бернигә​җанда.​
​Өзелеп көтәр әни ​
​Мөмкин булса, шушы изге төшне​
​төштән –​

​Гульфия Низамутдинова​
​Таң җилләре җиткерерләр,​
​Китсәм дә мин ​
​сириннәр,​

​Авылыма кайтып киләм,​
​Аермасы – вакыт узмый​
​көтү​
​Җан шатлана, ашкына!​

​дә күк –​
​Бел, хәлләрең нык яман.​
​Уята тик тиз ​
​Кигәвен генә кайвакыт​

​Әле юлыбыз ерак.​Чык җемелди үләндә.​
​Зират артларына җиткәч,​
​Иртән вакыты җитүгә.​
​Раил Рахман​

​бөтерчектәй,​
​Чабуымны ачып буранга, Канатларын​
​чатыннан,​Сине сөеп шигырҗ ​
​Утларыңа, Казан, карыйм кат-кат,​Юлларын сез кыю ​

​Килә монда кораб ​

​Ә чыбылдык итеп-нур япкан.​


Красная Ромашка

​җырлары,​Болытларга тия манаралар,​
​hәм карадым шәhәр ​
​— уянып.​Ай тулышкан һәм ​
​Серле булу каеннарга ​
​хәл алып,​

​Сорый кебек: «Әйтче, егет, син безгә —​да чайкала​
​Ат елы бара ​
​Сәгәть телләре суга,​Ята нурлар сибелеп.​
​Көмештән ул коелган.​

​Ерактан ишетелә​Яңа ел!​
​матур көнгә,​
​Өшер өчен юктыр,юк чара.​чакта,​
​Җемелдиләр ак йолдызлар ​Аяк басчы җиргә, Яңа ел!​

​Моң-сагыштан күңел тулса ​
​өчен дә.​
​Авыр чаклар булды ​Тән сәламәт, җаннар тыныч булса,​
​елга.​

​Тагын бер ел ​
​Рафит Бикташев​Чыгыгыз бар ёлкага ​
​Чыршы бәйрәмгә карата​Шул көннән без ​
​Шундый бер бәйрәм ​Уфаның урамнары​

​Лилия Гиматдинова​
​Бәләкәй юанычың.​
​бер кыз,​
​бабай.​

​Каңкылдап та пипелдәп.​Әйтерсең йөмшак келәм​
​Камышлар арасында​Йөзеп киттеләр бергәләп​
​сөйли​
​Йөгерешеп баралар.​.​
​Ата каз муенын ​

​Ана каз төште ​Куанып бии-бии.​
​Чакырды ата казны.​Канатын кага-кага​
​Карлар эри, яз килә​Илләрара халык җырчысы.​
​шул чакта.​сокланабыз​

​Чыкканбулып конкурс-ярышка,​Синнән мең кат ​
​Алмыйсың бер тиен ​Чебен-черки җыеп көн ​
​Баш ияләр җирдә ​түтәлдә.​
​өрде​
​Шатлана шуңа җир ​

​да.​Балалар чана шуалар,​
​карап,​Килер, диеп иртәгә,​
​Бүреләрдән качарга.​Җылы язның көнендә​
​Көтүгә өлгерергә.​Әллә инде адашкан​

​Ак карны ера-ера​


Синен кебек

​Рәхмәт әйтеп, баш селекте​Җимлек ясадым кошчыкка,​
​Бер дә табалмый ​
​Әнә агачта бер ​җитте.​
​Тып-тын әле hава ​
​тын,​аның –​
​Күңелләрнең сүндер сагышын ​юллардан,​
​Офык буйлап сыза ​сүзләр,​
​Очкычлар hәм боргалаклар ​

​таң-нурын;​


Как ты

​Тып-тын әле hава ​Күңел сөйгән Иделебез​
​Арган җайдак камчы ​Дөнья дигән атның ​
​Кеше арбасында…​ләбаса!—​
​һәм төмәннәр яуга ​Түркләр без!—​
​Дөм караңгы төндә​уелган.​
​Җилдергәнбез җитез тулпарларда​Да, скифы мы. А. Блок.​
​Елыйм җаным шигырь ​Күрдегез бит… сөйдем… Яшермәдем:​
​Җир тирәли очкан ​Саба – таң җиле.​

​Якын урманның артында ​


Туган авыл

​Менә шунда кисәктән ​күлгә.​
​Шиңәргә йөз тота ​Каты эссе. һава бөркү. Кыза дөнья, сабыр җитми,​
​Секунт җитә, аңлыйк кешеләр!​
​әйткәннәр…​күрешмәгән,​

​Чит булмаган таныш ​аралар.​
​Җанның кылын хәтәр ​Ялгызлыу ул битләрне ​
​Ялгызлык – хыялдан чынбарлыкка​Хәтта син җанымда ​
​Сүнмәде өмет утлары,​

​итеп,​Эшләнмәгәне калды.​
​Мизгел булып тоелды.​Кемдер туды, кемдер үсте,​
​Шул көннәрдә эз ​Лилия Ф. Гиматдинова​
​Жырлап килде яз ​

​Бакчадагы агачлар да​
​Зэнгэр куктэ уйнап ​Матурлыкка торенеп.​
​Беренче Май килде ​
​күзләрегез.​ир!​

​Дөньям, кабул ит Кешеңне,​

​Җир шарының тавышында​


Родная деревня

​булса да​Башларны әйләндерә.​
​коллыкны.​В лучах зари ​он сдаться –​
​Земля его хранит.​Откуда твой наряд?​эта, —​
​А – красная стоит.​Восторженно встречая.​Прохладу им даря.​

​Ромашки на лугу.​Я посвящу остаток ​И вдруг найдет ​
​Узнал в неволе ​боли,​
​Взяла б меня ​И жизнь моя ​
​В стране рабов ​Не чувствовал себя ​Когда нельзя шагать ​

​Что мне с ​теле — отняли ее,​
​дело!​
​Есть у меня ​
​Все кажется, чего-то не хватает,​Июль 1942​к рядам боевым​

​любовь к Отчизне​сердце горит!​
​небеса багрит…​
​Из сердца израненного ​Теперь я в ​Решил отказаться друг-пистолет…​Хотел я расправить ​
​Да, Родина, верь: был орлом я ​огнем,​

​В последний миг ​


Туган тел

​мною судьба посмеялась,​
​спокойно усну…>​Я кровью своей ​Писал я: <Любовь твоя, о подруга,​
​Увижу смерть — с презреньем и ​не будет пятна!>​жизни:​
​рабстве​Ослаб, но душой не ​

​Хоть сзади и ​свинцовым дождем,​
​Волхов — свидетель: священной присяге​
​О нет, я тебя ни ​Прости за то, что с последним ​
​запятнал его.​

​И не боялся ​

​Ослабил боль и ​


Родной язык

​кровь.​Вложила мне моя ​
​Ярат мине жаным ​Син дип яши, сина жан ата.​белэн​
​Нигэ икэн синнэн ​доньяда.​
​Ни очендер сине ​алтыным​генэ​

​Ничэ эйтэм икэн ​Аерылып киту кыен, узендэ белэсен​
​Мин бит синен ​алларыннан,​йокларга ятмыйм.​
​Эмма син анламыйсын,курмисен,нигэ?​боргаланган сукмак буйлап​Бергэ булу безгэ ​
​никтер кермэдем.​

​Белмэдем бит, алдан белалмадым​


Җиңү көне

​янганмын.​тормышыма,​
​кавыштырды Шэле юллары​элеккечэ колемсерэп мина​
​яшерен мэхэббэтне сизмэден.​
​сине,​
​кичендэ…​
​бит яктын.​мин котэм.​
​Очрашырбыз мин омет ​
​уст в уста. Как и всякий ​необъятного земного шара ​
​тому подобное. Так же очень ​поздравления на национальных ​
​Гузалия Файзуллина​Теләкәйдә калачак​
​Иңләп очарга коштай​Шифалы чишмә суларың​
​Матур тау итәгенә.​Яңарып торсын өйләр!​
​Чишмә суы тәмле ​
​Тугаемның кошлар җырын​Береккән монда эзләр.​
​Сулар өчен һавасын.​Сагыш уты кабызды ​
​ятим инде,​

​Сау-сәламәт, үзе шундый шат.​

​Аерыласым килми шушы ​


День победы

​Авылым тәрәзәләре!​Авылым тәрәзләре!​
​Авылым тәрәзләре!​Сөйли миңа ак ​
​Роберт Шаймарданов​
​Соңармаска йөгереп гел…​
​Бер карасаң дөнья ​
​Ниһаять кайттык көтүдән​
​Инде күпме йөргән ​
​әгәр,​
​Керә татлы төшләре.​
​Җырларыма кушылып.​Кызыл ярның чишмәсенә​
​Якты Кояш нурларында​Сөйрәлеп бара арттан.​
​Сөтлебикә белән киттек,​каршыма…​
​Шул мизгелдә шаян ​
​Мин — хыялый, җилфер-җилфер килеп,​Күреп калып урам ​
​зур дуслыкны мактап,​
​Йөрәкләргә тирән салгансыз.​Дуслар, дуслар! Тормыш диңгезенең​


Әниләргә

​торалар.​
​Күмелгән ул дәртле, татлы моңга,​
​Дидер төсле дулкын ​
​Дуслар эшен, дуслар көрәшен.​

​Казан урамында​Тирбәлешсен ак каеннар ​
​Есенинның томын тотып, уйланып.​
​һәр яфрак —​
​Арып-талып бодай ургач ​диңгезе, ‘​

​Юл читендә айкала ​
​Изге теләкләр белән​
​Җиз кыңгыраулар чыңлый.​
​Тирә-якка чәчелеп​

​Карны кыеп баралар.​
​Гульфия Гизатова (Муртазина)​
​Хуш киләсен безгә ​
​Һәр туасы яңа ​

​күңелләрдә,​Күтәрелеп күктә очкан ​
​көннәрдә.​
​Бәрәкәтең, хәерләрең белән,​Югалтулар табышларга илтте,​
​Рәхмәт сиңа шуның ​

​бәхет бар?​

​икән мулдан.​
​Рәхмәтлемен үтеп барган ​
​гына​
​да !​
​Әй егетләр, сезгә әйтәм​
​Җылы булгач кочагың​
​Хәләлем кочагына​
​Яшь кызлар эләктереп​
​Җыр- биюгә тула иде​
​Куандырып калдыра.​Бергә йөри, синнән калмый​
​Ә янында сылу ​
​Бәйрәмгә килде кыш ​
​Яшел чирәмне чүпләп​
​үскән​
​Җылы күлнең суында​
​Төшеп күлнең суына​
​Ата казга нидер ​Пипелдәп алалар да,​
​Күл буена юнәлде ​
​Бастылар каршысына.​
​Каңкылдап әнкәләре.​
​Ояга ул юнәлде,​
​Сакта басып торырга,​
​диеп​
​Җиргә нурларын сибә​

​Черкиҗыеп яши сандугачкай,​


Әнкәй булмый үткән заманда

​Уйлау ярар иде ​
​Ә үзебез сиңа ​
​булып,​
​йөртәбез.​

​Горур шул син, сайрауларың өчен​
​патшасы…​
​Бөек җырчы! Синең сайравыңа​Җим эзләнеп йөри ​
​Кыш салкыны тынын ​Җан иясе хәрәкәттә​

​Мәче сизә барын ​
​тарап.​Мәче утыра мут ​
​Мәче утыра киртәдә​Өйрәтеп ул яшәргә,​
​Булырга аңа әни.​Кача-кача йөгерә​

​Елтырый аның күзе.​Кышның салкын көнендә​
​Минем эшемне күреп.​
​Тотындым үз эшемә.​Ары карый, бире карый​
​инде.​Ап-ак кыш килеп ​

​–​Очкычлар hәм боргалаклар ​
​Мәхәббәтен сөйлә син ​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы,​
​Ярым кайтыр ерак ​тын.​
​Катыштырмый гына чит ​аланы.​

​Офык буйлап сыза ​


Тәмле төш

​Каршылау идиллиясе​
​Иделебез​
​Адымнарын тыеп атласын!—​
​ташлыйбыз​

​Туркләр без!—​Иң чыдамы икән ​
​күтәрелә,​
​Ерагая Күлтәгин ташы.​
​Түркләр без!—​

​Ук төзәргә диеп ​Ашина,​
​Түркләр​
​Ник елыйсың?—диеп сорамагыз!​Яр сөйдеңме?—диеп сорамагыз!​
​җан атмыйм мин:​Сыгъна – сыгына, сыена.​

​сөеп китте.​чыкмыйлар һич тә.​
​Алай да булмаса, барсы төшәләр сикрешеп ​
​Корылык һәр урыннарда. Кибә вак-вак кына күлләр,​
​Җәй көнендә​

​Җөмлә җитә, сүзләр мөһим кайчак.​

Совет солдаты кабере янында

​Бу сүзләрне күпләр ​Бер күрергә теләп ​
​Үкенечсез булсын гомерләр​
​Юкка чыгар булган ​Бер пешерә, бер туңдырып ала,​
​Басарга ярамый өстенә.​
​да.​упкын кебек,​
​Безнең гомер юлында.​
​Үткән елга шөкер ​эшләнде.​
​Тәгәрәде көннәр, төннәр.​

​Дөньялар да үзгәрде,​
​көннәрем.​
​Омет белэн куанып.​Шау чэчэккэ кумелеп.​
​Куанадыр, курэсен.​Бэйрэмгэ куаналар.​
​жихан​


Ветеран

​газиз гөлләребез.​
​Көлеп торсын hәрчак ​
​Көчле рухлы затлы ​
​Сөеп туймый җимешен.​

​Без уйнарбыз уеннар.​
​Бер тамчы гына ​
​Һәр елмаю, хәрәкәтең​
​Я сайла кызганыч ​

​Алеющим горю я​
​Не мог врагам ​
​И схватки небывалой​— Скажи нам, что с тобою?​
​Но отчего же ​

​Не белая ромашка,​Смеялись – луч дневной​
​ветер,​
​Веселые проснулись​
​волю, за свободу​

​своды​воле!​
​Не передать, не высказать всей ​навсегда.​
​для врагов — крамольник,​
​Я потерял: Отчизну. Край родной!​родителей, и все же​

​меня,​бытие?​
​Нет жизни в ​
​свободы! Вот в чем ​
​цело,​

​восход,​
​сердцем моим.​
​Опять я примкну ​
​Священный гнев и ​

​А яростью пленное ​
​Огнем по утрам ​
​стихами рвется​
​жестоких бед.​

​Хотел, но не смог… От последнего слова​


Кайтыгыз солдатлар

​сеть,​орлом?​
​Увидев, что он окружен ​поделать, если нежданно​
​Но зло надо ​
​И только тогда ​

​был и тебе, и Отчизне,​
​улыбнусь!>​
​возглашал: <Клянусь,​На клятве моей ​
​писал моей спутнице ​
​<Бери меня, смерть! В ненавистном​слезы,​

​видны кругом.​Как сыплются пули ​
​-жизни моей.​
​твою.​бою,​
​Но я не ​

​наше​Платок, любовью озаренный,​
​Прижал я, чтоб не била ​на прощанье​
​ярата…​
​биреп булмый,​Нигэ, нигэ дигэн сорау ​

​дип моная.​

Тынгы бармы

​Тора алмый якты ​
​узенчэ эшли​
​сорар очен генэ ​
​Хэллэренне белер очен ​

​очендэ​
​барын​
​юксынмыйсын,соелем минем?​
​Озгэлэнэ йорэгем тан ​
​Сине искэ алмыйча ​соям.​
​бу тормыш,​

​белмэдем?​Э мин язга ​
​коземэ.​
​Уз хислэрем белэн ​Язлар алып килден ​
​мэхэббэт​кузлэрен​
​да,​Мин ярата идем ​

​Хэтта жэйнен сихри ​
​Омет утын узен ​
​Килерсен дип хаман ​33 .​
​от родителей, бабушек – дедушек. Как говорится из ​всех регионах нашего ​
​языктатарские стихи и ​

​на красивые комплименты. Подавляющее большинство людей ​
​Нигезгә бәйләнгәнгә.​

​көзе​


Мәктәп, мәктәп…

​Кыр-болыннар чакыралар​Һәр мизгел давамында​
​Чәчәкләрдәй сибелгәнсең​Әй, авылым, картайма син,​
​Һавасы җанга якын!​
​Әнкәм бишек җырлары.​чактан​

​менә​төш-хыялым​
​Туган йортым хәзер ​
​ипи баса,​Үзе якты, җылы, әниле…​
​“- диеп​

​Сагындырыр гөл-чәчәкле​бара,​
​Авылым тәрәзләре!​Көтсәң дөнья көтүен…​
​Барлыйсың һаман кайгырып​
​Сыерлар күк ышкына…​Түзем тулар савыты.​

​Күрсәтә калса табан…​


Мәктәбем

​Авыз ачып калсаң ​алсаң –​Көтүлектә кошлар сайрый​Үзәннән без үткәндә.​

​Үсеп җиткән – тубыктан.​Күршенең зур чыбыркысы​
​Җитте чират көтүгә.​Малай чагым чаба ​
​урамнан.​
​артымнан.​

​Әйләнәм дә кайтам. Күрше карчык​
​Син нур бирдең ​
​йолдызының​
​керәләр.​

​Күккә гүя тиеп ​тирбәткән.​
​Бизәл, Казан, hаман яңара бар!-​
​күрә монда​
​Мин дә йөрдем ​

​алалмый һич тә,​төбендә,​
​Серләшсен дә шыбырдашсын ​
​Уем тик шул: ятыйм каен төбендә,​
​Тирә-якта шаулый бодай ​

​Лилия Гиматдинова (Хисамова)​Яңа өметләр белән​
​Бәхетләр тели-тели​
​Ап-ак карларны коча.​Тоягында дагалар​
​яңа юл!​

​Ак карларың, ак хисләрең белән,​Әйлән-бәйлән,уен уйныйлар.​
​Ак энҗеләр күргәч ​
​төннәрдә.​
​Яңа елны көткән ​

​Сау бул инде, сау бул, иске ел.​
​дуслар да.​
​Илһам тапты каләм-сердәшем дә,​Шуннан зуррак нинди ​
​Шатлыгы да булган ​

​да,​
​Тормыш агачыннан талгын ​
​Яңа килгән йылкы ​
​Күңелле егетләрне​Яшәвебез бара бердәм​

​Эләктем чыршы янында​Җырлый – җырлый кайта идек​
​Яңа ел бәйрәмнәре​
​Биеп, жырлап. көлдерә дә.​Ул синең куанычың.​
​Сакалы җиргә тигән.​Боз чанага утырып​

​Бәпкәләре янында​


Сабантуйда җиңелгән малай

​Куе булып ул ​
​Чумып бәпкәләр йөзә​буена​
​Бәпкәсен санап ала,​
​Ә артыннан бәпкәләр,​

​Ияртеп ана казын​
​Ата казның янына​
​Сөйләшә алар белән​Каңгылдап сөйли-сөйли,​
​Утырды ана казы​Җылы яз килде ​

​Күктә кояш елмая,​ертучы-​
​Сандугачлар ач тъгелме, диеп,​Черки безелдәгән тавышка.​
​Сәхнәләрдә калай каккан ​
​Эшне шактый оста ​

​бакчама.​Сайрый торган кошлар ​
​бу хәлдә.​Сап-сары кош, сары сандугачкай​
​Яңа иртәләр көтеп,​җиргә,​
​килә​

​Җил үтте йонын ​
​тулган.​
​Лилия Гиматдинова ( Хисамова)​Бәләкәчен ияртеп.​
​Табып бәләкәй бәти​

​Ботаклар карасында​
​үзе​
​Әкиятле урманда​
​шатланды,​

​тормыйчан​
​икән.​
​Җир акка чумды ​китте,​
​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы ​

​аланы –​
​кавышу,​
​таң-нурын.​–​
​Очкычлар hәм боргалаклар ​

​– ул гүзәл;​


Җәйге яңгыр

​Тып-тын әле hава ​
​тын,​Күңел белән тирәнлеген,​
​капкасын.​Урман җәяүлесе​
​Сиздермичә әрнеп күз ​

​Өстерибез гасырлар аша.​Аларның да әле​
​Йөз меңнәрчә кылыч ​
​хәзер җанны,​уеннан.​
​Күзебез дә хәтта​

​Тудырган да безне ​Җыр языла—милли яралардан!​
​Бәгыремне өткән яшеннәрнең.​мин.​
​Үз бәхетем өчен ​аваз!​
​Сабамы, нәрсәдер, салкынчарак бер җил ​Кадәр шунда, туңып бетмичә ярга ​

​балалар барчасы бергә,​
​селкетми.​гомерләр.​
​Кыюсызлыкларын җиңгәннәр.​белгән булсам…!” –​

​кебекләр.​


Җәйге таң

​бар.​
​торган нәрсә,​
​сызгылый,​
​хәвефле,​

​Хәлләремне белеп торсаң ​
​Ялгызлык ул төпсез ​
​өстәлде​
​Хыял утында яндык.​
​Күп кенә эшләр ​
​Йомгак кебек сүтелде,​
​Үтте бер ел, үтте гомер.​
​Сау бул үткән ​Дулкынланып типте йорэк​
​бэйрэмен​
​Кояшлы матур коннэргэ​
​Шау-шу килеп колэ-колэ,​
​Торле тоскэ керде ​
​Сез бит безнең ​
​көннәрегез​
​минемдәй​Әткәң, әнкәң, туганнарың​
​Әйдә, үс әле, тизрәк үс,​
​Мәрҗәнле сәйлән генә.​
​Икенчесе нинди хурлыклы.​
​яклап хаклыкны,​
​Несчастная, по нем,​
​Стрелков. А он – один…​

​джигит.​

Җәйге кичләр

​Сбежались, шелестят:​Ромашки – как одна.​
​Тиха, грустна на вид,​Головками качая,​
​Ласкал их мягкий ​
​М. Львова.​
​Святой борьбе за ​
​придет под эти ​на воле цену ​

​не погиб тогда?​Ты птицей улетела ​
​Среди рабов я ​
​мне дороже,​
​Я вырос без ​
​Они — что есть, что нету у ​
​Небытие твое иль ​

​речь твоя немеет,​
​Нет у меня ​Есть руки, ноги — все как будто ​
​И в час, когда зовет меня ​Ничем не запятнанным ​
​Одна лишь надежда, друзья, что скоро​ночь.​
​груди, не печалью,​руках друзей —​
​И пламя мщенья ​Погнал по дороге ​

​— и умереть.​


​попасться во вражью ​
О сервисе Прессе Связаться с нами Авторам Рекламодателям Разработчикам Условия использования Правила и безопасность Новые функции
​не был таким ​жалит,​
​Что мог я ​эту одну!​в сраженье​Как верен я ​в последний миг ​В кровавом бою ​капля прольется,​Не я ли ​

​Ко мне приближалась, — и думал я:​Облитая кровью, — не лил я ​
​Только и были ​​Не трусил я, видя, как рвутся бомбы,​​Во имя пылинки ​​жизнь во славу ​​повторял я в ​​платок окрашен,​​смерть за счастье ​​горяч и ал.​​к открытой ране​
​Платочек в руку ​